I love (sinaasappel)cupcakes!

Als ik dan toch echt 1 ding moet kiezen waar je me 's nachts voor wakker mag maken, dan zijn het wel cupcakes. I love cupcakes! En dan het liefst zo'n mooie a la Cupcakegirls, met zo'n mooie swirl erop. Ik bak ze dan ook regelmatig en probeer iedere keer wel weer een andere smaak uit. Deze frisse sinaasappelcupcakes kwamen in 1 keer door de keuring bij familie en vrienden en ook zeker bij mezelf. Ze zijn echt heerlijk! Dus hebben ze absoluut een plekje verdiend op mijn blog. Komende paasdagen staan deze cupcakes ook weer op het menu, tijdens onze paas high tea. Vandaar dit keer met een kleine 'paastwist'. Kijk je mee?

Aan tafel! - 3

Vandaag laat ik jullie alweer de laatste paastafel zien in deze serie van drie. Als je aan Pasen denkt, denk je van oudsher aan de kleur geel. Ik heb vandaag een tafel gemaakt met geel als hoofdkleur, aangevuld met allerlei felle kleurtjes. De basis is wederom het witte papieren tafelkleed en wit servies. De 'placemats' zijn gekleurde (knutsel)A4-tjes, simpeler kan niet! Al nieuwsgierig geworden? Kijk dan snel mee.

Aan tafel! - 2

Zoals beloofd vandaag de tweede gedekte paastafel. De basis is hetzelfde en toch is het een hele andere tafel geworden dan gisteren. Deze keer gedekt voor 2, in verschillende roze tinten, voor een romantisch (champagne)ontbijtje.

Met een leuke DIY en een aantal 'ongewone' accessoires maak je al snel een gezellige tafel.
Kijk je mee?

Aan tafel!

De paasdagen zijn bij uitstek de dagen om de tafel eens gezellig te dekken. Alhoewel we normaal gesproken graag met z'n tweetjes op de bank ploffen met een bord eten, vind ik niets leuker om met deze dagen helemaal uit te pakken. Ik laat jullie de komende dagen 3 totaal verschillende tafels zien, allemaal low-budget aangekleed en helemaal klaar voor een lekkere paasbrunch. De basis is bij alle 3 hetzelfde: een wit (papieren) tafelkleed en wit servies. Het witte papieren tafelkleed is op rol, verkrijgbaar bij Blokker en een must have! Je kunt namelijk gewoon afknippen wat je nodig hebt en na het eten gooi je het weg. Ideaal! Al nieuwsgierig geworden? Hier komt de eerste...

Verjaardagshapjes

Afgelopen week was de verjaardag van m'n grote liefde. Dat betekend in mijn geval dat ik dááágen van de te voren aan het bedenken ben wat ik ga doen qua hapjes. 9 van de 10 keer tover ik mijn dressoir om tot lopend buffet. Wat mij echt heel goed bevalt: je zet aan het begin van de avond alles klaar en hoeft het alleen nog maar een keer bij te vullen. Om vervolgens gewoon lekker te genieten van de avond en de mensen om je heen. Dus díe keus was snel gemaakt. Maar dan dus die vraag, wat komt er op dat buffet te staan? Ik haal veel inspiratie van Pinterest, hier kan ik echt uren ronddwalen. Soms neem ik het recept klakkeloos over, meestal geef ik nog net even m'n eigen draai eraan. Hieronder een aantal voorbeelden die (weer) het buffetje hebben gehaald dit keer. Lees je mee?

Arretjescake

Een naam die ik nog steeds niet begrijp... Arretjescake. Het gedeelte dat je het in een cakeblik doet op om te stijven snap ik dan nog. Doe je het in een taartvorm, is het dus arretjestaart? En waarom het woord 'arretjes'? Wikipedia zegt het volgende erover: Oorspronkelijk is de cake een recept uit een promotieboekje van de Nederlandse Oliefabrieken (NOF) Calvé-Delft. Calvé voerde destijds twee soorten vet, te weten Delfia, een soort frituurvet van kokosvet, en Delfrite, een soort margarine. Het (strip)figuurtje Arretje Nof werd als reclame gebruikt voor de producten. Recept nummer 100 was Arretje's cake. Nou ja, waar het ook vandaan komt, lekker is het wel! Ongezond ook, maar dat terzijde. Op het internet staan genoeg recepten van arretjescake. Ik heb er dan ook verschillende uitgeprobeerd. Zo hadden ze allemaal wel wat. Bij de één viel het geheel wel heel snel uit elkaar, bij de ander maakte je als het ware een halve cake, zo weinig beslag ging er in het cakeblik. Dus na wat experimenteren is dit mijn ideale recept geworden, lees je mee?

Doet tie het of doet tie het niet?!

Doet tie het of doet tie het niet? Een spelprogramma uit de jaren negentig, gepresenteerd door Peter Jan Rens. Jeugdherinnering ten top! Hieraan moest ik denken, terwijl ik al maanden loop te tubben over een blog. Begin ik er één of doe ik het niet. 'Tijdgebrek', 'blognaam bedenken' en 'heb ik nou echt iets te vertellen waar mensen in geinteresseerd zijn...' waren de belangrijkste redenen om het maar uit te stellen en uit te stellen en uit te stellen. Maar het kriebelde en het bleef kriebelen. En nu... mijn eerste blogbericht!